Safari Bastet

Właśnie wpuszczono Cię na jedną z wielu tutejszych stref safari. Rośnie tu mnóstwo drzew, głównie liściastych, te iglaste są spotykane sporadycznie. Twój konik był bardzo zadowolony tym otoczeniem. Twój Ponyta biegał to tu to tam, wymijając pnie drzew jak na torze przeszkód. Zapowiadał się ładny dzień. Świeciło słońce, chociaż widziałaś także pojedyncze chmury.

Chmurki dawaly przyjemny cien raz co raz. zaslanial slonce dzieki czemu nie musialam co chwila marszczyc czola. Ponyta radosnie klusowal wsrod drzew jednak po chwili zawolalam go cmoknieciem do siebie. gdy juz byl u mojego boku wsiadlam mu na plecy i ruszylam przed siebie rozgladajac sie za jakimis stworzonkami.

Jechałaś spokojnie przez safari na grzbiecie swojego wierzchowca, rozglądając się za jakimikolwiek pokemonami. W pewnej chwili coś spadło Ci za głowę i poleciało na ziemię. Jak zauważyłaś, to był orzech włoski, częściowo już rozłupany. Spojrzałaś w górę i zobaczyłaś tam Pidgeya mocującego się z kolejnym orzechem, próbując dobrać się do jego zawartości.

Zatrzymalam Ponyte i cichutko zagwizdalam by pokeptak mnie zauwazyl oraz to ze mam na dloni wysypana karme. starajac sie nie wykonywac gwaltownych ruchow skanuje ptasiorka.

Cytat :

Pidgey lv. 6 ♂
Charakter: Ciekawski pokemon. Nie ma miejsca, gdzie nie próbowałby wsadzić swojego dzioba czy sprawdzić jak coś smakuje.
Ataki: Tackle, Sand-attack,

Ptaszek spojrzał na Ciebie i przekrzywił łebek. Upuścił orzecha, który tym razem spadł na głowę Ponycie. Dziki pokemon spojrzał na Ciebie dość nieufnie, chociaż po chwili jego ciekawość wzięła górę. Zleciał z gałęzi i usiadł Ci na głowie, po czym zleciał na grzbiet Ponyty i zaczął jeść karmę.

Poglaskalam Ponyte by nie panikowal i widzac jak ptasior wcina karme dalam mu jeszcze garstke. Jednak ten pokemon mnie nie interesowal wiec sypnelam mu karme na ziemie.

Pidgey'owi bardzo karma posmakowała. Jak sypnęłaś na ziemię, to ptaszek zleciał tam i zaczął dalej jeść. Widać mu bardzo posmakowało. Teraz, kiedy ten był zajęty jedzeniem, mogliście ruszyć dalej w poszukiwaniu ciekawszych pokemonów.

Puknelam ogiera pietami w boki na znak ze ruszamy. Co chwila sie obracalam patrzec czy pidGeyuch leci za naki. Gdy jednak to nie nastapi rozgladam sie po okolicy wypatrywac pokemonow.

Ponyta ruszył lekkim kłusem w dalszą drogę. Jak zauważyłaś, Pidgey za wami dalej nie podążał. Słonce świeciło, lecz chmury i drzewa dawały wam dużo cienia. W pewnej chwili jednak rozległ się błysk. W oddali zobaczyłaś dziwne światło i usłyszałaś dźwięk, jakby coś z wielką siłą wryło się w ziemię.

Przystanelam by nie sploszyc Ponyty i gdy dzwiek ucich postanowilam ruszyc w przeciwnym kierunku. z tego co wiedzialam nzaden pokemon w tej strefie nie mogl wydac takie odglosu. zreszta pokemony pewnie uciekna od takoego halasu wiec ruszylam w przeciwnym kierunku.

Ponyta nieco niepewnym krokiem ruszył w przeciwnym kierunku, gdzie doszło do wybuchu. Pokemon obejrzał się w tamtą stronę z dużą obawą. W pewnej chwili w pobliskich krzakach usłyszałaś szelest, a Twój konik aż stanął dęba i wylądowałaś na ziemi. Trochę Cię tyłek bolał.

Oj dzis bedzie bolal...
_______
Ponyta wracaj do pokebala. tyle udalo mi sie powiedziec nie narazajac innych na straty. Wystraszyl sie wiec nie wiem do czego moglbybyc zdolny. sama zakradlam sie do krzakow rozmasowujac posladki.

Schowałaś Ponyte do pokeballa. Tyłek Cię bolał i to mocno. Zaszyłaś się w krzaki, które jak się okazało były wyższe od Ciebie. W pewnej chwili wpadłaś na kogoś, był to mężczyzna.
- Oj, przepraszam - powiedział na Twój widok.

Widzac przystojnego mezczyzne zarumienialam sie a przede wszystkim zabralam rece z tylka.
To ja przepraszam ze wpadlam na ciebie jednakze wystraszyles mojego towarzysza. wiesz moze co to byl za huk?

- Właśnie idę to sprawdzić - powiedział facet. - A panna czego tu szuka? - spytał się.
Mimo wszystko tyłek nadal niemożliwie Cię bolał. Po chwili wyszliście z krzaków, a mężczyzna ciągle rozglądał się po okolicy jakby kogoś szukał.

Ten huk doszedl z tamtad pokazalam kierunek glowa. ja tu szukam pokemonow w koncu po to sa strefy safari. stawiam ze wiesz co a raczej kto sie rozbil w tamtych krzakach wieeec nie przeszkadzam. baju. i chciala isc w swoim kierunku.

Zobaczyłaś tylko jak mężczyzna podrapał się po głowie, zadając sam sobie pytanie "Jakich znowu pokemonów?". Szłaś tak dalej, aż zobaczyłaś pewno drzewo, które zdawało Ci się być ubogie w liście... Po chwili zobaczyłaś dlaczego, żerowała na nim gromada Wurmple.

Szkoda mi bylo drzewka woec minelam je szerokim lukiem. Poke robale rowniez mnie nie interesowaly. Gdy mezczyzna sobie poszedl wypuscilam Ponyte i ruszylam u jego boku. tylek dalej bolal wiec nadwyrezac go nie bede.

Ponyta tylko tracił Cię nosem i szliście dalej. Nie widziałaś nic ciekawego a robiło się coraz cieplej. Nie ma się co dziwić... Zbliżało się południe, najgorętsza część dnia i nawet chmury już niewiele pomagały. W pewnej chwili usłyszałaś dziwny dźwięk... Jakby leciała rakieta?

no nie..m pomyslalam tylko i cofnelam pokemona do balla. patrzylam po niebie gdzie to cos leci i patrzylam ewentualna droge ucieczki. zas ze robilo sie coraz cieplej to Ponyta jest pewnie zadowolony.

Nie byłaś do końca pewna co to takiego było, ale nie wyglądało Ci to na pokemona, chociaż może... Przestraszyłaś się, kiedy postać w zbroi wylądowała niedaleko Ciebie. Byłaś częściowo za krzakami, więc widocznie Cię nie zauważył.
- Zabiję Lokiego znowu wpakował nas w pułapkę i wpadłem na jakieś stado wkurzonych ptaszysk... - od czasu do czasu ubarwiał swoje słowa przekleństwami.

pokemony nie gadaja. pomyslalam. nie wiedzialam co gorsze. rzucilam w to cos kamieniem wychylajac sie z krzakow.

Gdy rzuciłaś kamieniem w postać, ten nagle jakby się przebudził z jakiegoś zamyślenia i już wycelował w Ciebie jakimiś światłami na swoich rękawicach. Ale widocznie stwierdził, że to nic groźnego, po po chwili stanął normalnie.
- Witam, mogę się dowiedzieć gdzie jestem? - spytał się Ciebie.

Zaslonilam sie rekami w pierwszym odruchu jednak po chwili wyszlam z krzakow poprawiajac wlosy.
Eeee nooo. jestes na ziemi. tak mi sie przynajmniej wydawalo poki nie spotkalam ciebie i jakiegos innego czleka. i nim cos nie walnelo w ziemie.

Po chwili stało się coś dziwnego. Zbroja nagle jakby zaczęła się składać, a po chwili stał przed Tobą mężczyzna w garniturze, trzymając walizkę, która co dopiero była jego zbroją.
- Wygląda na to, że na innej ziemi... - stwierdził. - Gdzie widziałaś wybuch? - spytał.