Safari Luxiana

Wszedłeś sobie na strefę. Przed tobą potężny las - wiele drzew i jeszcze więcej krzaków, w każdym z nich może, choć oczywiście nie musi kryć się jakiś ciekawszy, bądź nieco mniej Pokemon. Pogoda jest idealna, jak na takie podróże - nie jest zbyt gorąco, a dodatkowo nie dokuczają wam żadne opady, wyładowania atmosferyczne... Masz do wyboru cztery drogi - północ, południe, wschód i zachód. Którą wybierasz :)?

Strona 1: Caterpie - złapany

Uśmiechniety Luxian wszedł na strrefę. Spoglądnał na potężny las stojący przed nim, i pogładził Charlotte po głowie.
-No Mała, czas na przygodę!
Chłopak uśmiechnął się i poprawił pokeball'e które trzymał za kamizelką, i udał się na północ z zamiarem złapania nowych towarzyszy. No bo w koncu, im nas wiecej, tym weselej, nie? I z takim nastawieniem udałsięna przód, ku nowym terenom Safari.

Charlotte była wniebowzięta i żwawo ruszyła na przód. Nie minęła chwila, a radosny Pokemon prawie uciekł by ci sprzed nosa. Póki co podróż jest bardzo spokojna - Pokemony, które tutaj występują prawdopodobnie odpoczywają, ponieważ jeszcze nie udało ci się zobaczyć, a nawet usłyszeć żadnego stworzonka.

Zacekawiony lasem zaczął rozglądać się w koło, z zamiarem znalezienia jakiegokolwiek pokemona. Postanowiłsprawdzić krzaki, jak i wspiać siena jedno z drzew, które nie były zbyt wysokie. Bądź co bądż, ale tu powinno coś być! Oglądał Charlotte która biegała po okolicy. Taki radosny pokemon. Aż miło było popatrzeć, kiedy rozbawiony maluch próbował znaleźć kogoś, tak samo jak jej trener.

Wspiąłeś się na drzewo, aby poszukać jakichkolwiek okazów. Jesteś dopiero w samym początku strefy, więc na razie brak Pokemonów nie powinien cię dziwić. Im dalej - tym lepsze napotkasz stworki. Póki co możesz tylko się wyciszyć i spokojnie obserwować. Twój Pokemon zjadł jakieś jagódki, a teraz wesoło odpoczywa.

Chłopak zszedł na dół po swoją towarzyszkę, i usadowił ją sobie na głowie. Jak widać jest równie wesoła jak on, co tylko pomagało w utrzymaniu dobrego nastroju. Pobiegł dalej, w odpowiednim tempie, żeby Petitlil nie spadła z jego głowy. Nie ma na co czekać. Być może pokemon czai siętuż za tym krzakiem? Albo jest gdzieś na kolejnym drzewie? Kto wie?

Powoli zszedłeś z drzewa, aby tobie i malcowi nic się nie stało. I ok - jesteście bezpieczni. Twoje poszukiwania wreszcie chyba przyniosły jakiś efekt, ponieważ znalazłeś, że zabarwienie jednego z krzaczków jest nieco dziwne. Odcień zielonego po prostu nie pasuje do pozostałej części. Warto to sprawdzić.

Po blizszym spojrzeniu na krzak można było zauważyć różnicę jego ubarwienia. Racja było trochę inne. mogło to oznaczać parę rzeczy. Albo Matka Natura plecie sobie żarty, albo jest jakiś czynnik oddziaływujący na to. W sumie nic nie stoi na przeszkodzie żeby to sprawdzić. I tak też Luxian zrobi. Powolnym i spokojnym krokiem uda się do krzaku, by zaraz sprawdzić i jego zabarwienie, i to co mogło się przyczynć.

Jednak się nie myliłeś. To nie były figle natury, a.. Pokemon. Jego ubarwienie faktycznie przypominało ubarwienie krzaczka, który udało ci się dostrzec, ale z drugiej strony nieco się od niego różniło.

Robaczek patrzy na ciebie maślanymi oczami. ^^

Luxian spojrzał na stwroka, który wydawał się być przyjacielski. Przynajmniej na pierwszy rzut oka. Uśmiechnął się do niego serdecznie i zamachał.
-Hej Mały!-Chłopak zaśmiał sie po cichu i podszedł bliżej.
Wziął trochę karmy do ręki, i spojrząłjeszcze raz na robaczka. Jeżeli ten się spłoszy, da troche karmy na ziemię, żeby go czymś zająć, i spróbuje go złapać. Przy udanej próbie, wesoły uda się dalej. Jeżeli pokemon jednak się nie spłoszy, spróbuje nakarmić go z ręki, a potem powtórzy łapanie go.

Petitlil zaczął wesoło bawić się z Caterpie'm i od razu okazało się, że Pokemony znalazły wspólny język. Caterpie zjadł od ciebie troszkę karmy, po czym wystawił ci język i przyturlał się do Petitlil'a, po czym Pokemony słodko kontynuowały zabawę. Ewidentnie się zaprzyjaźniły, więc to powinno nieco ułatwić ci sprawę.

Nareszcie-Pomyślał chłopak po czym uśmiechnął się do obu pokemonów. Mogła to być szansa na zlapanie Caterpie'go. Chłopak zamachnął sieSafari Ball'em i rzucił nim w stronę Caterpie'go, z zamiarem złapania. W końcu I Petitlil i Caterpie wydawali się lubić, więc nie widział w tym żadnych problemów.

Rzuciłeś Safari Ball. Wówczas doszło do tego, czego chyba żaden trener nie lubi - oczekiwanie na złapanie Pokemona i niechęć do ewentualnego ponownego otwarcia Ball'a. Na szczęście jednak - tobie się udało. Od teraz Caterpie oficjalnie należy do twojej drużyny. Po chwili jednak okazało się, że twój towarzysz podróży - Petitlil gdzieś zaginął.

Daje poboczny wątek, żeby trochę to urozmaicić. Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko.

Świetnie. Caterpie złapany, zajmiemy się nim później, ale gdzie Charlotte?! Pewno poleciała gdzieś, w stronę krzaków. W każdym bądź razie Luxian pobiegnie w stronę z której wyszedł mały Caterpie, i zacznie dokładnie przeszukiwać teren. Wpierw sprawdzi krzaki, potem niektóre z drzew, i przez cały czas bedzie nucić ich ulubioną piosenkę. ((watch?v=sQbJZuLXZbs))


Podeślesz Dane Caterpiego? >D ))

Musisz po prostu napisać, że skanujesz Pokemona ;>

Cytat :

Caterpie, Samica, Natura: Flegmatyczna
Level: 5 [50%]
Ataki: Tackle, String Shot
Specjalny atak: TBA [0%]

I rozpocząłeś poszukiwania. Początkowo nawet Caterpie do nich dołączyła, ale po chwili sama puknęła w PokeBalla i się w nim zamknęła. Widać nieco się zmęczyła. Niestety twojego Pokemona jak nie było, tak nie ma. A ty zauważyłeś, że robi się wieczorek. Będziesz musiał nieco się pospieszyć, aby zdążyć przed nocą.

Luxian nie miał zamiaru zaprzestać swoich poszukiwań, nawet kiedy zapadnie mrok. Charlotte jest jego towarzyszką, od dzieciecych lat, i nie ma mowy o tym żeby udał się na spoczynek przed znalezieniem jej. Chłopak dalej przeszukiwał krzaki i drzewa, lecz skupił się na tych znajdujacych się niedaleko miejsca w którym wcześniej się znajdywali. Przecież nie mogła uciec daleko. I co mogło ją skłonić do ucieczki? Figle? Może przed czymś uciekła? Chyba że to wiatr porwał ją gdzieś na koronę któregos drzewa...

W końcu po kilku długich minutach poszukiwań udało ci się znaleźć swojego Pokemona. Podobnie jak Caterpie - Charlotte chciała pobawić się z tobą w chowanego, a przy okazji sprawdzić intensywność swojej zieleni. Małego robaczka znalazłeś bowiem w pobliskich krzaczkach.

---

Noc minęła spokojnie. Jest bardzo wcześnie, właściwie dopiero wyszło słoneczko. Pokemony prawdopodobnie jeszcze śpią w swoich norach i póki co ciężko będzie je znaleźć, ale oczywiście nie jest to niemożliwe.

Luxian wraz ze znalezionąjużCharlotte, I Caterpie na drugim ramieniu, udał się spod drzewa w dalszą drogę. Poranne słońce wyglądało pięknie na tle budzącego się do życia, leśnego krajobrazu. Chłopak udał się dalej, spoglądając ostrożnie pod krzaki, poszukując również za jagodami, bo przydałoby sięcoszjeść, nie?

Znalazłeś trochę jagód, ale zjadł je Caterpie. Znalazłeś jeszcze trochę jagód, ale te z kolei zostały zjedzone przez Charlotte. W końcu udało ci się znaleźć jeszcze odrobinkę, które sam zjadłeś. Poszukiwania owoców jednak praktycznie całkowicie cię zabsorbowało i ostatecznie nie znalazłeś póki co żadnego Pokemona.

Najedzony, i szczęśliwy Luxian postanowił udać sie dalej, gładząc po głowie po kolei oba pokemony. Uśmiechnął się jeszcze szerzej, i zaczął spoglądać za pokemonami. Wpierw pod krzaki, potem wspinał się na kolejne drzewa, co wydawało mu się być rutyną. W każdym badź razie uważał że znajdują się tu jeszcze jakieś ciekawe pokemony, albo i miejsca do zwiedzenia. W końcu nie wypada gdzieś isć, i nie zwiedzić wszystkiego, nie?

przejmuje... jednak jak zobacze ze marudzisz to nie ma zmiluj... bo berry mial racje. i czyta sie regulamin...
__________
skakales jak malpa z drzewa na drzewo jednak tylko odglos samiacych soe galezi ploszyl ewentualne pokemony ktore mogly znalezc sie na twojej drodze. twoje pokemony patrzyly na ciebie ciekawsko jednakze nie przeszkadzaly ci w niczym. wtem galaz sie pod toba zalamala i wyladowales na ziemi.

Uh. Upadek musiał boleć. Luxian jesdank nie spodziewał się takiego brotu sytuacji. Aczkolwiek nie przestawal poszukiwać innych pokemonów. Udał się na przód, szukajac za czymśceiekawym, majac nadziejeże costakiego znajdzie. Nie chciał jednak być zawiedziony, ale musiał przygotować się i na to. Poprawił kolczyka nad okiem, po czym szybkim korokiem udał sięw dalsządrogę, zaraz po podniesieniu obu pokemonów.

Przejmuję temat~
_________________

Kidy trochę się uspokoiłeś, zdałeś sobie sprawę, że wokół panuje cisza. Wręcz grobowa, w której słychać było jedynie twoje kroki. Czyżbyś trafił na część safari, w której nikogo nie ma? Czy to w ogóle możliwe?
Twoje pokemony starały się dotrzymać ci kroku. Radośnie krążyły wokół twoich nóg i obcierały się o ciebie, co jakiś czas.

Cisza. No nic, czas coś zagrać Poymślał chłopak, po czym wyjął swoje skrzypce, żeby za chwilę ciszę, zastąpiła radosna muzyka. Może to przyciągnie pokemony? Biorąc pod uwagę obecne położenie, Lux powinien udać się dalej, i tak zrobi. Idąc w głąb Lasu, w którym się znajdował. Nie zamierzał jednak zaprzestać poszukiwań za pokemonami.

https://www.youtube.com/watch?v=vxIOUJ7by6U

Szedłeś grając na swoich skrzypcach. Sądziłeś, że to przyciągnie pokemony? Najwidoczniej myliłeś się, gdyż żaden z nich nie zjawił się przed tobą. Ba, nie mogłeś nawet podejrzewać, że się zbliżają.
Melodia rozchodziła się po lesie, gdy dotarłeś do polany. Pusty plac, porośnięty pięknymi, różnokolorowymi kwiatami cały oświetlony był przez padające promienie słoneczne.
Gdybyś się rozejrzał, mógłbyś dostrzec, iż z polany odchodzą trzy drogi, poza tą, którą się na nią dostałeś. Jedna, po prawo, wydawała się równie radosna i przyjazna jak ta. Droga na przeciwko ciebie, była mroczna i ciemna. Od samego patrzenia dreszcz przechodził ci po plecach.
Ostatnia, ta, która znajdowała się po prawej stronie zdawała się być bardzo zarośnięta. Ewidentnie nikt nią nie chadzał od bardzo dawna, choć nie wyglądała tak przerażająco, jak druga.