Koszmary na ratunek ~ Gra IronMan

Chłopak chwilę myślał przy wyjściu ale nie wyglądało na to by coś wymyślił.
Nie mam pomysłu gdzie pójść może ty masz jakiś pomysł?
Miałaś szanse narysować tę ich atrakcję turystyczną choć to mogło się skończyć wzięciem udziału w tej atrakcji.

- Hm, ja bym chętnie poszła narysować ten tunel zakochanych - stwierdziłam.
Przekartkowałam mój szkicownik i odnalazłam rysunek z Darkrai, który powalał Ursaringa. Pokazałam go Drake'owi.
- Kilka miesięcy temu Darkrai mnie uratował - powiedziałam. - Cóż, lubię rysować różne rzeczy, miejsca i osoby, bo fajnie jest później przeglądać i sobie o wszystkim przypominać - wyjaśniłam krótko.

Chłopak patrzył na twoje rysunki, widać było że mu się podobają.
Znakomicie malujesz powinnaś zostać artystą. Choć za mną pokaże ci gdzie jest ten tunel, mam nadzieje że nas w to nie władują bo słyszałem że ten tunel robi z ludzi na serio zakochanych.
Idąc za Drakiem doszłaś do czegoś w rodzaju tunelu miłości z wesołych miasteczek niby nic ciekawego ale jednak miejsce miało swój urok.

- Dzięki... - uśmiechnęłam się na jego komentarz do moich rysunków.
Jak dotarliśmy na miejsce to rozejrzałam się wokoło zaciekawiona. Jest tu naprawdę przyjemnie. Dobrze, że zdecydowałam się tu przyjść, by namalować to miejsce...
- Hah, niby kto miałby nas władować? - zaśmiałam się.
Znalazłam sobie dogodne miejsce i zabrałam się za rysowanie. Później też się spytam Drake'a czy mogę go narysować...

Chłopak zgodził sie byś go później narysowała, udało ci się skończyć rysunek gdy brałaś się się by zacząć szkicować chłopaka ale przerwała ci taka oto postać Klik.
-Witajcie młodzieży, wejdźcie do tunelu, róbcie to co tabliczki każą, poznajcie swe uczucia.

Nie zdążyłaś nic powiedzieć a razem z Drakiem znaleźliście się przy tunelu a dziwna postać wepchnęła was do łódki.
-Róbcie to co tabliczki każą.
Przy okazji Drake odpowiedział ci na poprzednie pytanie.
-O tej typek miałby nas w to władować.
Płynąc łódką mijaliście tabliczki z różnymi napisami na początku chłopak je olewał ale chyba z nudów zaczął się bawić w tą dziwną gre bo przy tabliczce podnieście ręce on rzeczywiście je podniósł. Dopłynęliście do tabliczki Chłopak przytula dziewczyne Drake był lekko zmieszany ale po chwili wykonał tą czynność i przytulił cie.

Zdziwiło mnie pojawienie się tej osoby. Jeszcze bardziej zdziwiło mnie to, że tak po prostu wepchnie nas ona na łódkę i znajdziemy się w tym tunelu. Dziwne to... Patrzyłam na te tabliczki. Nie miałam z początku zamiaru nic robić, ale zdziwiłam się, kiedy Drake podniósł ręce, a kiedy mnie przytulił... Byłam wręcz czerwona jak pomidor. Co jak co, ale nie spodziewałam się, że on to zrobi. Nie wiedziałam w obecnej chwili co zrobić w takiej sytuacji, ale cóż... Jedyną drogą teraz chyba będzie podążanie za wskazówkami z tabliczek.

Chłopak również zrobił się czerwony gdy cie przytulił ale w mniejszym stopniu od ciebie gdy pojawiła się na horyzoncie tabliczka Panie ściągają koszulki chłopak spalił raka na twoje szczęście zaraz pod nią była kolejna tabliczka Upss nie ta tabliczka. Ktoś kto robił ten tunel miał nie po kolei w głowie, spokój miałaś tylko przez chwile następna tabliczka głosiła Panie całują panów w usta. Chłopak tym razem nie zareagował myślał że to kolejny kawał.

Ten cały tunel był... Pokręcony. Pewnie nie bardziej, niż ten, kto w ogóle wpadł na pomysł zbudowania go. Jak zobaczyłam, że to ze ściąganiem koszulki to poczułam ulgę. To by była już przesada, ale przy tym "Panie całują panów w usta" już niestety nie było żadnej wzmianki, że to żart. Oczywiście mogłam tego nie robić... Spojrzałam zdezorientowana na Drake'a. W końcu pomyślałam, że co mi szkodzi i go pocałowałam. Cóż, bardzo ciekawe jak o na to zareaguje...

Chłopak był zdezorientowany nie wiedział co się dzieje, nie spodziewał się że go pocałujesz mogłaś zauważyć że zrobił się cały czerwony i próbował coś powiedzieć ale nie mógł wypowiedzieć ani jednego słowa. Gdy wypłynęliście z tunelu znów powitała was tamten dziwny "człowieczek" .
Witam witam lecz o zdrówko nie zapytam, swą podróż zakończyliście uczucia pogłębiliście.
Wręczył wam zdjęcie na którym całowałaś Drake.

Teraz to ja zrobiłam się cała czerwona, na widok tego zdjęcia. Co jak co, ale tego totalnie się nie spodziewałam. Wzięłam jednak głęboki wdech i starałam się jakoś ochłonąć po tym wszystkim. Spojrzałam na Drake'a. On to dopiero był teraz w niezłym szoku... Zresztą ja na widok tego zdjęcia też.
- Ekhm, no to... Może już chodźmy w dalszą drogę, co? - spytałam, nie wiedząc zbytnio co mam powiedzieć w takiej sytuacji.
Tak więc na odchodnym powiedziałam "człowieczkowi" do widzenia i poszłam razem z chłopakiem...

Chłopak to był raczej zszokowany twoim pocałunkiem a nie zdjęciem a nawet zatrzymał je dla siebie chwając je pod płaszczem. Chłopak przytaknął ci i znów ruszyliście w dalszą podróż.
Chyba możemy po takiej atrakcji opuścić miasto?
Poprawiłaś tym całowaniem chłopakowi humor bo cały czas się uśmiechał. Z kierowaliście się do wyjścia z miasta.

- Tak... - odpowiedziałam chłopakowi.
Tak więc ruszyłam z chłopakiem w kierunku wyjścia z miasta. Mówił, że są tutaj silne pokemony, trzeba będzie uważać, żeby znowu nas jakieś nie goniły. Ogółem też byłam bardzo zadowolona i w świetnym nastroju. No i zachował dla siebie zdjęcie... Bardzo ciekawie, a ja byłam szczęśliwa, że go wtedy spotkałam.

Wychodząc z miasta trafiliście znów do lasu, przez dłuższy czas nic się nie działo ale wreszcie spotkałaś takiego oto poka wreszcie miałaś swoją szanse na łapanie pokemona. Lecz Drake miał co do tego złe przeczucia.

Spojrzałam zdziwiona na pokemona.
- O, Teddiursa... - powiedziałam.
Zeskanowałam niedźwiadka pokedexem. Zerknęłam na Drake'a. Po chwili jednak coś sobie przypomniałam... Czy przypadkiem wyższą formą Teddiursy nie jest Ursaring? Jak rodzic tego pokemona znajduje się gdzieś w pobliżu i zaraz tu nadciągnie to będziemy mieć przekichane w najgorszym tego słowa znaczeniu.
- Co jak co, ale w pobliżu może być jakiś wkuurzony Ursaring - mruknęłam.
Zaczęłam się wycofywać, żeby później pójść bardziej okrężną drogą.

Cytat :

NazwaTeddiursa
Typ Normalny
Poziom 5
Ataki Covet, Scratch, Leer, Lick Fake Tears
Atak Sp.0%
Zdolnosc Quick Feet

Wykrakać potrafisz wiele rzeczy a szczególnie kłopoty, gdy tylko zaczęłaś się cofać dotknęłaś plecami jakiegoś futra bez obracania mogłaś stwierdzić że za tobą jest mamusia malca i nie była w dobrym nastroju. Drake złapał cie za rękę i w cisną do jakiejś głębokiej dziury w pniu drzewa, otwór przez który cie wrzucił był za mały by Ursaring sie zmieścił więc byłaś bezpieczna ale chłopaka koło ciebie nie było.

Teraz to byłam przerażona. Większego szoku nie mogłam mieć niż wtedy, kiedy nagle poczułam futro tego pokemona. Gdy Drake wcisnął to tego pnia, trochę się poobijałam, lecz bardziej mnie martwiło... Co z nim? Jeśli ta wkurzona mamuśka go dopadła to... po nim. Byłam sparaliżowana strachem i nogi miałam jak z waty. Spróbowałam się ostrożnie wychylić, chociaż nie wiedziałam czy to właściwe. Ba! To było bardzo niewłaściwe, dużo ryzykowałam. Jak tylko bym zauważyła coś podejrzanego to porzucam swoje plany. Znowu Ursaring, mam szczęście do tych miśków...

Przy próbie wychylenia się ujrzałaś że Ursaring czegoś szukał ale gdy cie zobaczył szybko się znów ukryłaś.Przez krótką chwile nic nie słyszałaś jakby świat zamarł, jednak po chwili do twojej kryjówki wsunęła się czyjaś ręką chcąca cie najwyraźniej wyciągnąć. Po rękawie poznałaś że to był Drake.

Gdy zobaczyłam Ursaringa, szybko się schowałam. Bardzo się bałam, znowu zjawił się taki pokemon, który bez kłopotu powaliłby człowieka jednym ruchem łapy. Gdy zobaczyłam rękę Drake'a, odetchnęłam z ulgą. Czyżby ten Ursaring sobie poszedł? Tak więc z pomocą chłopaka wyszłam z tego pnia, zresztą najprzyjemniejsze miejsce to nie było... Gdy byłam już na zewnątrz, od razu przytuliłam się do chłopaka. Co jak co ale strasznie się o niego martwiłam...

Gdy wyszłaś z kryjówki ujrzałaś powalonego pokemona i Draka któremu nic się nie stało. Bardziej od od powalonego Ursaringa mogł cie zdziwić fakt że z cienia Chłopaka wychodził Darkrai. Pokemon chwile ci się przyglądał po czym znikł w cieniu Drake.

Patrzyłam zdziwiona to na Drake, to na Darkrai, który po chwili schował się w cieniu chłopaka.
- Hm, ale jak to? Mówiłeś, że nie masz nic wspólnego z tym pokemonem - zdziwiłam się i to bardzo.
Teraz to było dopiero... Dziwnie. Czekałam na odpowiedź chłopaka i jakieś wyjaśnienia. Cóż... Chyba nie był ze mną do końca szczery...

Chłopak stał i patrzył na ciebie zastanawiając się co ci powiedzieć, minęła chwila ale Drake się w końcu odezwał.
Każdy ma jakieś tajemnice, to jest moja. Darkai ukrywa się w moim cieniu od paru lat nie wiedziałem czy moge ci zaufać by ci o tym powiedzieć.
Mogłaś się domyślić że takiej tajemnicy nie można powiedzieć pierwszej lepszej osobie do to obróci się przeciw tobie.

Zamyśliłam się. Po chwili westchnęłam i kiwnęłam głową.
- Oki, rozumiem - powiedziałam.
Podrapałam się po policzku. A więc Darkrai cały czas był w cieniu Drake'a? To mnie zaskoczyło. Też w obecnej chwili nie wiedziałam zbytnio co więcej powiedzieć.

I znów nastała głucha cisza oboje byliście zakłopotani co powiedzieć. Poczułaś na sobie czyjś wzrok ale to nie był Drake, przez chwile się rozglądałaś i znalazłaś swojego obserwatora a był nim Darkrai który wpatrywał się w ciebie z cienia chłopaka.

Popatrzyłam się na Darkrai.
- Cześć, Darkrai. Dziękuję za ratunek wtedy przed Ursaringiem... No i teraz - powiedziałam do pokemona.
Cóż, skoro Drake też nie wiedział zbytnio co mówić to może ja zagadam coś...
- Emmm... To idziemy dalej? - spytałam po chwili chłopaka. - Ten Ursaring pewno zaraz się ocknie... - lepiej powiedzieć cokolwiek, niż nic.

Darkrai nie zrobił nic tylko siedział w cieniu chłopaka i przyglądał ci się dalej jakby starał się przypomnieć sobie kim jesteś.
W sumie nie mamy nic innego do roboty a ona na pewno długo nie pośpi więc lepiej znikajmy stąd.
Chłopak chwycił cie za ręke i odciągnął od leżącego pokemona który dość szybko znikł wam z oczu.