~*~ Niczym sensej - gra Simonides ~*~

Uśmiechnąłem się i odpowiedziałem:
- Spoko nie ma problemu. Trochę cebuli jeszcze nikogo nie zabiło. Chyba, że jest wampirem.... a nie to musiał być czosnek. Chyba, nigdy nie wiem. W sumie Zubat jakby ukąsił... Dobra nie będę gdybać, bo wyjdę na większego głupka niż jestem A ja się trochę odsunę, co byś spokojnie mogła dokończyć. Wgl to masz bardzo ładne mieszkanie, mieszkasz sama?

Pokrecila glowa na znak ze nie. Zostawila ci patelnie i poszla do swojego pokoju. Nie chciala o tym gadac. Po chwili wrocila i skonczyla jajecznice nalozyla ci na patelnie i zaniosla do salonu. Zaniosla rowniez cappucino. Speszona swoim zachowaniem ze usluguje ci wrocila do pokoju i ske w nim zamknela. Dalo sie z niego slyszec tylko brzmienie muzyki.

Dziwne... Ale nie no postaram się może pogadać, bo to ciekawa sytuacja. Pukam do drzwi i staram się jakoś dotrzeć do niej.
- Heej, Paula, a może zjesz ze mną co? Nie gniewaj się, ja tylko tak chciałem pogadać.
Jeśli nadal nie odpowie postanawiam wejść do pokoju i zjeść trochę tego co ona przygotowała. Mam nadzieję, że będzie to dobre, a pewnie takie jest

Dzieki ale nie jestem glodna. otworzyla drzwi i wpuscila cie do srodka. Tam zauwazyles ze dziewczyna siedzi na srodku pokoju wsrod rzeczy a na lozku lezy torba a obok niej PokeDex i tym podobne.

- Hej wybacz jeśli zachowam się teraz jakoś nie tak, ale mam pytanie. Czy nie chciałabyś może wyruszyć ze mną w podróż. W sumie samemu to jakoś tak nudno jest podróżować, a we dwoje zawsze raźniej. Wybacz, że tak nagle, ale tak jakoś mi przeszło to przez myśl. W sumie chcę dostać się do drużyny narodowej, ale to nie interesuje Cię zbytnio.
Mówię to dość spokojnie i po skończeniu jestem gotowy na wszystko, zwłaszcza na konstruktywną krytykę.

Dziewczyna spojrzala na ciebie ze lzami w oczach Nie zartuj sobie ze mnie. Prosze. odwrocila glowe sciskajac kulki w swoich rekach.

Zamurowało mnie... Nie widziałem co się dzieje, ale widziałem, ze zrobiłem coś potwornego...
- Wybacz mi... - mówiąc to podłamanym głosem starałem się zachować spokój - Jestem tylko widac prostym facetem i nie umiem zauważyć, że jeśli coś jest nie tak, to trzeba zamknąć mordę i siedzieć Cicho.. Paula wybacz mi i jeśli chcesz, to wyjdę.... Nie pytam już o nic więcej..

Nie masz sie czym martwic to nie twoja wina. wstala i podeszla do ciebie. Najzwyczajniej mam dosc jak ludzie zartuja sobie ze mnie z powodu podrozy bo wiedza ze nie moge mimo ze bardzo chce. Jak sam widzisz mam juz nawet czesc rzeczy spakowanych. pokazala na burdel w pokoju. Idz zjesc ja sie skoncze pakowac.

- Przepraszam, za to, że zabrzmiało to jakbym miał zamiar się z Ciebie nabijać. Nie jestem w sumie świadom tego, że nie możesz wyjechać w podróż.
Ze spuszczoną głową poszedłem zjeść, bo pewnie wszystko ostygło... No nic, dziwna to była rozmowa to na pewno.

Jedzenie do najcieplejszych nie nalezalo jednakze nim skonczyles jesc dziewczyna wyszla z pokoju z torba na reku. Na lodowce powiesila list. Postanowilam, ruszam z toba. Jednakze nie bede uzywala swojego telefonu. moze kiedys wyjasnie wszystko. Przepraszam za taka niezreczna sytuacje. gdy zjadles dziewczyna posprzatala i wstawila wszystko do zmywarki. Torba stala juz przy drzwiach. Chcesz jeszcze cos zjesc badz sie napic? wyciagnela klucze z kieszeni i czekala na twoja decyzje.

- Nie myślę, że wszystko już załatwione. Chodźmy, bo czas nagli.
Wychodzę z mieszkania jej i czekam na nią przed wejściem. Jestem z dziwnego powodu szczęśliwy, może dlatego, że nie muszę iść sam. Gdy wyjdzie pytam szybko:
- Pamiętam nad wodą jak powiedziałaś, gdy mówiłem o Oshawottach, że może tam są, a może nie. Wiesz coś więcej?

Dziewczyna szybko wyszła za tobą zamykając dom i chowając kluczę do kieszeni. Owszem występują ale bardzo rzadko i tylko nad jednym ze stawów. Tym najczystszym. A co chciałbyś takowego złapać? dziewczyna ciekawsko spojrzała na ciebie następnie poszła ku bramie i gdy przeszliście zamknęła ja na klucz. Jaki plan? Myślę że ty bardziej przygotowany niż ja więc kieruj.

- Wiesz co, nawet najmniejsza szansa na złapanie Oshawotta jest dla mnie na tyle motywująca, że proszę byśmy poszli nad stawy, jeszcze raz. Chcę dostać się do drużyny narodowej i bez tej małej wydry nie dam rady. Chcę by nasza reprezentacja znów świetniła triumfy.
Z uśmiechem ruszam z powrotem, już trzeci raz nad stawy. W czasie drogi staram zająć Paulę rozmową, wypytuję ją o muzykę, bo to nawet dobry temat.

Skoro tak uwazasz wiec chocmy. ruszyles wraz z dziewczyna w strone stawow. nic wam na szczescie badz nie szczescie obylo sie bez przygod. gdy znalezliscie sie nad stawami dziewczyna zaczela cie kierowac po krzakach jednak zlapala cie za reke tak przedzieraliscie sie przez krzaki. dziewczyna byla z przodu wiec nie widziales jej zmieszanja na twarzy

- No to sympatycznie, idziemy, krzaki się lubią przytulać Ale powoli, będzie dobrze, bo w sumie ufam że wiesz gdzie idziemy Ewentualnie będziemy musieli szukać drogi. tak więc prowadź!
Mówię to z wielkim entuzjazmem, bo trzeba tutaj w tej ekipie dać tego uśmiechu, bo trzeba więcej energii dla Pauli.

dziewczyna lekko sie zarumienila. widac rozmowa z nia na poczatku bedzie ciezka ale kto wie co los przyniesie. przedarliscie sie przez krzaki i waszym oczom ukazal sie piekny staw. czysty widac bylo dno nawet w najglebszym miejscu stojac na brzegu. dziewczyna nieczekajac sciagnela spodnie i wskoczyla do wody

- Hej poczekaj na mnie!
Szybko wypuściłem Elekida z balla, co by też nacieszył się dobrą pogodą. Później sam szybko zdejmuję ciuchy i wskakuję do wody. Postanawiam się szybko rozejrzeć w wodzie i cieszyć się ciepłem lub chłodem - obie opcje są dobre
- Paula, płyńmy dziś sobie dla odprężenia.

w odpowiedzi uslyszales tylko smiech dziewczyny. wiedziala ze nie mass z nia szans. jednaj dala z poczatky for to jednak do konca stawu doplynela pierwsza jednak z niewielkiem zapasem czasu. woda byla ni ciepla ni zimna, taka akurat by wejsc i zaczac plywac bez szczekania zebami. elekid zostal na brzegu i pilnowal rzeczy

- No dobra, wygrałaś tym razem, ale nie będzie łatwo gdy dojdzie do następnego wyścigu. Paula ostrożnie! - z radością używam rąk aby zrobić falę i pochlapać ją tak dla funu - Tsunami Wall!! No a teraz płyniemy dalej.
Po całym zajściu znów zaczynam płyną i rozglądam się bacznie dookoła jeziora, co by może wypatrzeć czy jesteśmy tu sami. W sumie tez przyglądam się bliżej Pauli, co by wiedzieć z kim to się podróżuje

Zebys sie nie zdziwil dziewczyna sie zasmiala i w momencie co robiles tsunami zanurkowala i zniknela ci z pola widzenia. wtem zauwazyles ze cos do ciebie plynie pod woda ale nie miales zbytnio czasu na reakcje. dziewczyny dalej nie bylo zas na brzegu panowala cisza.

Zdezorientowany szybko ręce trzymam blisko siebie i ogarniam dookoła i daję nura pod wodę, aby spojrzeć co się dzieje. Najważniejsze to jeśli jest to jakiś duży wodny pokemon to kraulem uciekam jak najszybciej na brzeg. Nie żebym się bał, ale ostrożności nigdy za wiele. Jeśli to coś małego lub Paula - wtedy szybko wynurzam się i ogarniam co i jak.

To byla Paula ale i tak nie miales czasu na reakcje bo zamiast zanurkowac wyleciales w powietrze. owszem bys zanurkowal no ale... wtedy bys w nia przywalil i nie byloby juz wesolow. dziewczyna wynurzyla sie z wody patrzac na ciebie i czekala na odzew. gdzies na brzegu po drugiej stronie zapanowal ruch. dziewczyna gestem glowy pokazala ci bys tam spojrzal.

Uśmiecham się i jednocześnie spoglądam w stronę którą wskazuje Paula, bo tak na dobrą sprawę nic mi nie przeszkadza co by spojrzeć w tamtą stronę, która może ukazać mi coś ciekawego. Błagam niech to nie będzie Gyarados, bo to by nie było zbyt miłe, ale z drugiej strony jaki Gyarados mógłby się tutaj zapuścić. Niby jest to typ latający, no ale bez przesady..

na brzegu jakies malo cos biegalo. z daleka wygladalo jak pokemon jednakze z tak daleka nie byles w stanie rozpoznac konkretnie jaki to pokemon. dziewczyna wynurzyla sie za toba i w tym samym momencie ty wyladowales pod woda bo ci wskoczyla na ramiona.

Mimo woli i mimochodem staram się utrzymać równowagę, co nie jest dość ciężkie do zrobienia i postaram się przekonać Paulę by zeszła z moim barków i pozwoliła mi podpłynąć, a jeśli nie chce to razem z nią staram się zbliżyć do tamtego brzegu, bo może coś ciekawego znajdować się tam.
- No to lecimy! - z uśmiechem zawołałem do Pauli